21 marca 2017

Lekcja płynąca z deszczy


Równonoc przyszła i poszła jakoś wyjątkowo łagodnie w tym roku. Nie było wielkiego zaćmienia, jak rok temu. Nie było gwałtownej Burzy, jak przed dwoma laty.

Ot, od jakiegoś czasu jest trochę cieplej, trochę znów zimniej, śnieg ustąpił miejsca deszczowi i jakoś tak powoli, coraz bliżej jest wiosna. Co prawda wciąż jeszcze czekam na burzę, nie mam wątpliwości, że w końcu się jakoś ona pojawi, póki co jednak każda nadciągająca chmura okazuje się nieść jedynie małą mżawkę. Może i dobrze. Burze, choć oczyszczają i niosą zmiany (a zmiany są dobre zawsze, bo zawsze popychają nas do działania), to jednak od dłuższego czasu mam takich oczyszczających burz dość i dobrze mi z takim spokojem.

Oczywiście nie znaczy to, że brak burz oznacza totalny spokój, skąd! Deszcze, łagodne, spodziewane a nawet chciane, zajmują bardzo dużo czasu, pochłaniają bardzo dużo uwagi i wymagają bardzo dużo siły.
Ale hej! W końcu nie ma takiej rzeczy na świecie, a już na pewno nie takich deszczy, których wiedźmy nie mogą pokonać, prawda?

Puk puk! Tu wiosna u Twoich okien!
Tak myśląc właśnie niemal się wykończyłam pracą i dodatkowymi obowiązkami w minionym tygodniu. Spotkanie z okazji Równonocy było cudowną odskocznią od tego rozgardiaszu. Rytuał w cudownym, międzynarodowym nawet, choć niedużym gronie był poruszający i wzruszający, mam nadzieję, że nie tylko dla mnie. Jednak cały wieczór nauczył mnie czegoś ważnego, czegoś, o czym mam nadzieję odtąd pamiętać, bo pomoże mi i od święta, i na co dzień.

Że czasem trzeba odpuścić. Że trzeba czasem mieć innych trochę w nosie, żeby nie mogli wleźć na głowę. Że czasem trzeba postawić na swoim. I wreszcie - że czasem można i trzeba poprosić o pomoc.
W końcu i tak najważniejsze jest towarzystwo, Z doborową ekipą pizza to wykwintna kolacja i w sumie niczego więcej nie trzeba do spędzania cudownego czasu z przyjaciółmi...
No może tylko kropelkę białego wina.


PS. Zapraszam oczywiście na fanpage Bloga Czarowniczego! I przy okazji - wszystkie zdjęcia we wpisie są moje... widać, bo niewyraźne ;)

0 komentarze:

Prześlij komentarz